Dehna neł*
Chcę coś tworzyć, Brak mi weny. Chcę gdzieś być, Brak mi sceny. Chcę być dobrą córką I kobietą marzeń. Wokół mnie Brak ciągu zdarzeń. Wszystko rwie się Jak papieru kartki Słabych wierszy. Wszędzie błyszczy ściema, Mamony pęd, Brak chwil Na całunek namiętny. Oderwać się chcę, Latać z pyłkami, Przeganiać smęty. Chcę kusić, Podróże zaznaczać Na mapie. Wieszać pranie W zwiewnej sukience, Opowiadać mamie Pomysły szczenięce. Ten świat sama kreuję. Jeszcze tyle mu brakuje. „Utopia” powiesz. Wszystko jest w głowie. Letnie noce, szaleństwo, poranki. Pobite dzbanki. Zmarszczki od śmiechu. Ty z gitarą. Ktoś krzyczy w tłumie. De-presja. Mówię zatem „presja” won. „De” to francuskiego ton. Plus facile. *** Przypomniałam sobie Tołstoja. Ukradłam go z kawiarni. Przeczytam i oddam. Na razie stoi. *** Bijcie brawo, Gdy wstanę z łóżka. Co rano tak pięknie Szepcze do mnie poduszka Łóżkowe fantazj