Sezon

To jest dziki sezon

Z ręki mi jedzą

Wiersze piszą

Uwikłani w materiały konwenansów

Częstują spojrzeniem bardziej oczywistym

I lustrują podśpiewując pretty woman

A ja wolnym krokiem zwiedzam ich naturę

Ślę spojrzenia i uśmiechy

Ale warg nie przygryzam

Tylko raz mi się zdarzyło 

Nie żałuję, bo się wkręcam

Czuję się zwierzęca

Chociaż Róża

I tak tonę w wiadomościach

List zaczepek długościach

Otrzymuję zaproszenia na kolacje

Porto na tarasie

Spacery po majowej wawie

Poznawanie przy kawie

Biforowe chlanie

Ale nie mów mamie

Długie poematy

Pełne epitetów do mej krasy

Ukradkowych spojrzeń masy

I wino 

Do śniadania od nieznajomego pana

Czasem miło

Częściej milej

Wolność czuję

Nią też bardzo teraz żyję

Od niedzieli mam w komórce nowy numer

Teraz ja napiszę

Wyciągnę typa do kina

Lub na degustację wina

Obudzę go o drugiej

Nie dam spać do rana

Będę przygryzać wargi

I palić frana

Że nie kuszę

Chociaż lubię

Wszystko baja

Koniec maja

Nocne wędrówki po mieście

Na rękach mnie nieście

Pobiegnę pustą warszawą

Pożyczę rower

I z włosem rozwianym

Uśmiechem przyspawanym

Będę jak mezon

To jest dziki sezon